W ubiegłym roku miałem tą wątpliwą przyjemność oglądnąć w kinie film pt. Kamienie na szaniec.  Film nie byłby taki zły gdyby nie to, że dużą część filmu zajęło katowanie Rudego przez gestapo. Jeśli początkowe okładanie kijem mogę podarować, to reszty już nie. Przypalanie papierosem, oblewanie wrzątkiem, zrzucenie ze schodów czy bicie Rudego powieszonego do góry nogami zdaje się być odbiciem jakiegoś sadystycznego pragnienie reżysera. Bo ja się pytam PO CO tyle takich scen? PO CO? To miał być film o dzielnych młodych ludziach, którzy walczą z okupantem, a wyszedł film instruktażowy dla gestapo. Reszta filmu jest mdła i po prostu nudna. Scena walki podczas odbicia Rudego ma wstawkę niby humorystyczną jak to ktoś na rowerze przejeżdża między walczącymi i Ci wstrzymują ogień. Jedyne co zostaje po filmie to strach przed oglądaniem polskich filmów o tematyce wojennej – czy nie będzie znów wymyślnych tortur? Dla tego też wolałem sobie odpuścić miasto ’44.  Wszystkim, którzy chcą gdzieś na internecie zobaczyć Kamienie, odradzam chyba,  że lubujecie się w scenach tortur.